مقایسه اثر بخشی سلبرکس و ایبوپروفن بر کاهش درد پس از درمان کانال ریشه

سابقه و هدف: کنترل درد قبل و بعد از درمان کانال ریشه همواره یک مقوله مهم در دندانپزشکی است. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) متداولترین گروه دارویی برای کنترل درد پس از درمان کانال ریشه بوده، بصورت پیش درمانی هنگام درمان بیماران نیازمند به درمان کانال ریشه نیز بکار می روند. طی دهه گذشته نسل جدیدی از داروها NSAIDs ساخته شده اند که به نظر می آید به دلیل مهار انتخابی آنزیم سیکلوکسیژناز 2 عوارض جانبی کمتری را به همراه دارند. از آنجا که مطالعات کافی در زمینه قدرت تسکین بخشی این گروه از داروها در مقایسه با سایر مسکن های متداول در کنترل درد بیماران تحت درمان کانال ریشه صورت نگرفته، لذا تحقیق با هدف مقایسه اثر ضد دردی سلبرکس (مهارکننده انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز 2) و ایبوپروفن در کنتر ل درد پس از درمان کانال ریشه انجام پذیرفت.مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، تعداد 40 بیمار با درد متوسط و شدید انتخاب شده، ریشه (پالپکتومی) قرار گرفتند. بیماران به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. برای یک گروه ایبوپروفن (هر 6 ساعت یک عدد) و برای گروه دیگر سلبرکس (هر 12 ساعت یک عدد) بصورت دوسوکور به مدت سه روز تجویز شد. سپس در فواصل زمانی مختلف (قبل از درمان 6، 24، 36، 48 و 60 ساعت بعد از پالپکتومی) میزان درد بیماران با استفاده از معیار(visual analog scale) V.A.S اندازه گیری شد. در عین حال از بیماران طی یک پرسشنامه خواسته شد تا عوارض جانبی ایجاد شده را مشخص کنند. یافته های بدست آمده با استفاده از آزمونهای Mann - whitney و(X2) Chi – square و با کمک نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه قرار گرفتند و مقادیر P<0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری میان اثر ضد دردی سلبرکس و ایبوپروفن در کنترل دردهای پس از درمان کانال ریشه در فواصل زمانی مختلف وجود ندارد (P>0.05). همچنین اختلاف معنی داری بین دو گروه از لحاظ میزان بروز عوارض جانبی وجود نداشت (P>0.05). نتیجه گیری: سلبرکس بدلیل فقدان اثر ضددردی بیشتر و هزینه بالاتر نسبت به ایبوپروفن و همچنین یکسان بودن میزان بروز عوارض جانبی به عنوان داروی انتخابی برای کنترل دردهای دندانی در کوتاه مدت مناسب نمی باشد.